ما فلکزدهها در ماتحت دنیا واقعیم. لذت دنیا و امنیت را نبردهایم. نه در دورهی افتخار بودهایم، نه در عصر مدنیت و تربیت و عدالت. در دورهی هرج و مرج واقع شدهایم. دلیران میمیرند و حاصل به ترسوها میرسد که زندهاند…
از کتاب ندبه اثر بهرام بیضائی؛ این اثر که در قالب نمایشنامه نوشته شده، روایتی نمادین و اساطیری از یک برش تاریخ ایران است. دورهی مشروطه با مضمون رنج زنان ایرانی درهم میآمیزد تا بستری برای مرثیهای از تاریخ دردآلود ایران باشد.
«ندبه» در سال ۱۳۵۶ نوشته شد و بیضائی هیچوقت نتوانست آن را به روی سن ببرد، زیرا مدیرِ تالار مولوی، نمایش را از نوبتِ اجرا خارج کرد و تمرینهای گروه بیضایی، ناچاراً تعطیل شد.
در مطلبی مجزا با عنوان «ندبه و مناجاتخوانی عروسکها» در مجله کتابچی به معرفی و بررسی این اثر به تفصیل پرداختهایم.