Category: شعر روز

وه که جدا نمی‌شود نقش تو از خیال من-شعرروز از سعدی

غزل سعدی یکی از زیباترین جلوه‌هایی‌ست که ادبیات به ما نشان داده و ما که صدها سال بعد از این مرد بزرگ به دنیا آمدیم و هنوز آن را جزو شاخصه‌های فرهنگ فارسی می‌دانیم، نگاه متفاوتی به زبان و گفتار او داریم. در غزل‌های سعدی ما با مجموعه‌ای از تصاویر بی‌‎‌بدیل، بکر و سعل و […]

آب را گل نکنیم-شعرروز از سهراب سپهری

امروز می‌خواهیم سراغ یکی از مشهورترین شعرهایش فارسی، از یکی از مشهورترین شاعران معاصر برویم؛ قطعه‌ی «آب را گل نکنیم» از دفتر شعر نو «حجم سبز» که در هشت‌کتاب قرار دارد از «سهراب سپهری» برایمان به یادگار مانده است. سهراب شخصیت عجیبی دارد و در اولین برخورد، ممکن است عاشق شعرهایش نشوید؛ اما قطعاً جذب […]

آن پادشا که مال رعیت خورَد گداست-شعرروز از پروین اعتصامی

پروین اعتصامی را با شعرهای پندآموز و قصه‌گویی در قالب روایت شعری می‌شناسیم. او از شاعرانی‌ست که در دوره‌ی «جریان تلفیقی» شروع به کار کرد و با سبک ویژه‌ای که در شعرهایش داشت، توانست به یکی از شاعران بزرگ زمان خود تبدیل شود. پروین اولین شاعر زن ایرانی بود که با این جسارت و این […]

شباب و یار مساعد خوشست هر دو به هم-شعرروز از امیر معزی

شعری از امیر ابوعبدالله محمد بن عبدالملک مُعِزّی نیشابوری، شاعر دربار سلجوقی را خواهیم خواند. شاعری که پدرش، عبدالملک برهانی هم از شاعران دربار آلب‌ارسلان بود و خود در ابتدا با نام محمد معزی به شهرت رسید و سپس لقب امیر را دریافت کرد. بسیاری از شاعران اصطلاحا با معزی لج بودند و برای مثال، […]

همه و همه به جز درماندگان در عشق، از شور عشق تغذیه می‌کنند-شعر روز از ساموئل کلریج

اگر با تاریخچه‌ی شعر فارسی آشنا باشید (که ما هم در مطلب خاستگاه‌شناسی شعر فارسی آن را برایتان مرور کرده‌ایم)، می‌دانید که شعر کلاسیک ایران، شعری تماما موزون بوده است و حتی گونه‌ای مانند شعر نو (یا شعر نیمایی) هم آن‌چنان از عنصر وزن و ایقاع عبور نکرده است و به آهنگ شعر وفادار بوده […]

نمی‌توانم به بودن ادامه دهم-شعر روز از پابلو نرودا

در این مطلب با هم شعری از ریکاردو الیسر نفتالی ریس باسوآلتو، مشهور به پابلو نرودا را خواهیم خواند. شاعری از کشور شیلی که بیش از هر چیزی به خاطر سرودن اشعاری حماسی و ملی و میهنی که به مضامین عاشقانه آمیخته شده‌اند، معروف است. باسوآلتو نام مستعار خود را از روی نام شاعر مشهور […]

ارغوان! شاخه‌ی همخون جدا مانده‌ی من-شعر نو از هوشنگ ابتهاج

درست است که هوشنگ ابتهاج (متخلص به ه. الف. سایه) را عموما با غزل‌های مشهورش که بهترین نمود امروزی از سبک حافظ هستند، به یاد می‌آوریم؛ اما این مساله دلیلی نیست که شاعر بزرگ معاصر ما در سرودن شعر داخل قوالبی همچون نو، سپید و نیمایی تخصص نداشته باشد و موفق به نظر نیاید. او […]

چگونه عطر به گل سرخ‌اش بازمی‌گردد؟-شعر روز از غاده سمان

با هم شعری خواهیم خواند از غاده السمان نویسنده، شاعر و متفکر زن اهل سوریه که به سرایش شعرهایی پر از احساس شهرت داشت. البته این شاعر عربی علاوه بر شعر، در فضاهای دیگر ادبیات مانند داستان‌نویسی هم به فعالیت‌های زیادی دست زده است و موضوعاتی ملی و میهنی مانند رنج مردم لبنان را به […]

دوستان شرح پریشانی من گوش کنید-شعر روز از وحشی بافقی

«ترکیب‌بند» یکی از قوالب کم‌کاربرد اما جذاب شعر موزون فارسی است که باید بیشتر نمونه‌های آن را در دوره‌های کلاسیک و اشعار شاعران قدمایی جستجو کنیم. افرادی مانند محتشم کاشانی و جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی، در سرودن این گونه‌ی شعری مهارت زیادی داشته و اشعار زیادی را در این قالب سروده‌اند. ترکیب‌بند به مجموعه‌ای از غزل […]

نشود فاش کسی آن‌چه میان من و توست-شعر روز از هوشنگ ابتهاج

یکی از بهترین شاعران معاصر فارسی که غزل‌هایش را به شیوه‌ی کلاسیک می‌سراید، هوشنگ ابتهاج است. این شاعر باتجربه که حالا بیش از ۷۰ سال از انتشار اولین دفتر شعرش «نخستین نغمه‌ها» می‌گذرد، یکی از افراد شاخصی‌ست که در هنر معاصر ایران همیشه تأثیرگذار بوده و در جریان‌های مختلفی حضور داشته است. ابتهاج در سال […]
lightbox