فروغی بسطامی یکی از شاعران مطرح دوره‌ی بازگشت ادبی است. او در دوره‌ی قاجاریه کار خود را با مدح پادشاهانی چون ناصرالدین شاه آغاز کرد و پس از مدتی با روی‌گردانی در نوع و همچنین سبک شعری‌اش، بیشتر به سمت غزل -آن هم غزل خراسانی و عراقی- متمایل شد و در رویه‌ای معکوس نسبت به شاعران هندی، آثار جذابی را خلق کرد. البته این بازگشتِ او را نمی‌توانیم یک ارتجاع محسوب کنیم، زیرا او توجه خاصی به نوگرایی (در زمان خود) داشت و از مهم‌ترینِ این نوگرایی‌ها می‌توانیم به گرفتن تاثیرات از سبک واسوختِ وحشی بافقی و شخصی‌سازی آن اشاره کنیم. مهدی یغمائی، خواننده و آهنگ‌ساز خوب کشورمان، در آهنگ «از من بگریزید» با سبکی تلفیقی از این غزل به عنوان ترانه‌ی اثرش استفاده کرده است. بیایید تا شعر را با هم بخوانیم و ضمناً باید اشاره کنیم که در شکل نوشتاری این غزل تا حدود زیادی به رسم‌الخط مطلوب شاعر وفادار مانده‌ایم.
اندوه تو شد وارد کاشانه‌ام امشب
مهمان عزیز آمده در خانه‌ام امشب
صد شکر خدا را که نشسته‌ست به شادی
گنج غمت اندر دل ویرانه‌ام امشب
من از نگه شمع رخت دیده نورزم
تا پاک نسوزد پر پروانه‌ام امشب
بگشا لب افسونگرت ای شوخ پری چهر
تا شیخ بداند ز چه افسانه‌ام امشب
ترسم که سر کوی تو را سیل بگیرد
ای بی‌خبر از گریه مستانه‌ام امشب
یک جرعه‌ی آن مست کند هر دو جهان را
چیزی که لبت ریخت به پیمانه‌ام امشب
شاید که شکارم شود آن مرغ بهشتی
گاهی شکن دام و گهی دانه‌ام امشب
تا بر سر من بگذرد آن یار قدیمی
خاک قدم محرم و بیگانه‌ام امشب
امید که بر خیل غمش دست بیاید
آه سحر و طاقت هر دانه‌ام امشب
از من بگریزید که می‌خورده‌ام امشب
با من منشینید که دیوانه‌ام امشب
بی حاصلم از عمر گرانمایه فروغی
گر جان نرود در پی جانانه‌ام امشب