حتما کتاب «کیمیاگر» و «نامه‌های عاشقانه یک پیامبر» یا «ورونیکا تصمیم می‌گیرد بمیرد» را خوانده‌اید و یا حداقل نام آن را از زبان دوستا‌نتان شنیده‌اید. نویسنده این کتاب‌های مشهور کسی نیست جز «پائولو کوئلیو». خیلی‌ها به «پائولو کوئلیو» نویسنده‌ی معروف برزیلی که تاکنون نزدیک به ۳۰ جلد کتاب نوشته است، لقب «کیمیاگر کلمات» را می‌دهند. کتاب‌های «پائولو کوئلیو» به ۵۶ زبان ترجمه شده و در ۱۵۰ کشور توانسته مخاطبان زیادی را به خود جذب کند.
آرزوی نویسندگی
پدر «پائولو کوئلیو» یک مهندس و مادرش زنی خانه‌دار بود که هر دو آرزو داشتند، فرزندشان مثل پدرش، مهندس یا حقوق‌دان شود. همین یک جمله کافی است تا متوجه شوید «پائولو کوئلیو» همان «سانتیاگو» در رمان کیمیاگر است. او علی‌رغم علاقه‌ی پدر و مادرش رویای نویسندگی را در سر می‌پروراند. او وقتی نوجوان بود، با مادرش از رویایی که داشت حرف زد ولی همه چیز آن‌طور که او دوست داشت، پیش نرفت. پس از گفتن این موضوع به مادر، او به پائولو گفت: «عزیز من، پدر تو یک مهندس است. او یک منطق‌گراست، انسانی منطقی با چشم‌اندازی بسیار مشخص از جهان. آیا تو واقعاً می‌دانی اینکه تو یک نویسنده بشوی چه معنایی دارد؟» اما پائولو دوست داشت مثل یک نویسنده «همیشه عینک بزند و هرگز موی خود را شانه نکند و به وظیفه‌هایش فکر کند و مطمئن باشد هرگز توسط نسل خودش درک نخواهد شد!»
پائولو و بیمارستان روانی
پائولو در مسابقه‌‌‌ی شعر مدرسه و کمی بعد، برای روزنامه‌‌‌ی دیواری مدرسهی خواهرش-سونیا– با نوشتن مقاله‌ای، اولین جوایز ادبی خود را گرفت. اما به جای تعریف و تشویق او به خاطر داشتن استعداد و شوق نویسندگی، پدر و مادرش تلاش می‌کردند شوق نویسندگی او را از بین ببرند. پائولو با خواندن کتاب «رأس السرطان» نوشته‌ی «هنری میلر» فهمید که او برای نویسندگی به دنیا آمده و تصمیم گرفت به نظر خانواده‌اش در مورد مهندس یا حقوق‌دان شدنش بی‌تفاوت باشد. پدر پائولو دلیل این سرکشی و تغییر را بحران روانی پائولو می‌دانست و به همین دلیل او را در سن شانزده سالگی در بیمارستان روانی بستری کرد.
پائولو که تا سن ۱۷ سالگی دو بار در بیمارستان روانی بستری شده و فرار کرده بود، در سن ۲۰ سالگی با گروه تئاتری آشنا می‌شود و تصمیم می‌گیرد با آن‌ها هم‌کاری کند اما با توجه به باورهای مردم جامعه‌اش که گروه تئاتر را منشا فساد اخلاقی می‌‌دانستند، برای بار سوم در بیمارستان روانی بستری شد. پائولو به تشخیص و تایید پزشک مبنی بر این که دیوانه نیست از بیمارستان روانی مرخص می‌شود.
کوئلیو در مصاحبه‌ای در مورد این رفتار پدر و مادرش گفته است که «آن‌ها نمی‌خواستند به من صدمه بزنند، اما نمی‌دانستند چه کار باید بکنند؛ آن‌ها این کار را انجام ندادند تا مرا نابود کنند، بلکه این کار را کردند تا مرا نجات دهند.» این اتفاق‌ها باعث می‌شود که پائولو برای دل‌خوشی خانواده‌اش در مدرسهی حقوق ثبت نام کند و یک سال بعد، مدرسه را رها و مثل یک هیپی به جنوب آمریکا، شمال آفریقا، مکزیک و اروپا سفر کند. در سال ۱۹۹۸ پائولو کتابی را با عنوان «ورونیکا تصمیم می‌گیرد بمیرد» را منتشر کرد که بر اساس تجربیات شخصی‌اش نوشته بود و این کتاب باعث شد قانون ممنوعیت پذیرش بی‌رویه بیماران روانی در بیمارستان‌ها، که ۱۰ سال بلاتکلیف مانده بود در کنگره به تصویب برسد.
آثار پائولو کوئیلو
کوئیلوی برزیلی را همه با کتاب کیمیاگر می‌شناسند، اما نزدیک به ۳۰ جلد کتاب به قلم او تألیف و منتشر شده است. که در لیست زیر می‌توانید نام بخشی از مهم‌ترین کتاب‌هایش را بخوانید.
- بریدا
- کیمیاگر
- خاطرات یک مغ
- کنار رودخانه
- بیدار نشستم و گریستم
- کوه پنجم
- ورونیکا تصمیم می‌گیرد بمیرد
- شیطان و دوشیزه پریم
- یازده دقیقه
- مثل رود روان
- ندیمه‌های ادوین و جادوگر پور
- مکتوب
- نامه‌های عاشقانه یک پیامبر
- مکتوب ۲
- اعترافات یک سالک
- مبارزان راه روشنایی
- زهیر
- ساحره‌ی پورتوبلو
- چون رود جاری باش
- برنده تنهاست
- الف
- جاسوس
- سفر به دشت ستارگان
- قاموس فرزانگی
- دست نوشته‌های آکرا
«کیمیاگر» بخاطر «بریدا» دیده شد
پائولو بعد از آزاد شدنش از زندان به جادو و جادوگری علاقه‌مند شد و به همراه همسرش به دیدار مردی به نام کرولی رفت. او بعد از یک سفر زیارتی، در سال ۱۹۸۷ کتاب «خاطرات یک مُغ» را به عنوان اولین کتابش نوشت. یک ناشر کوچک برزیلی این کتاب را چاپ کرد و فروش نسبتا خوبی داشت. کمی بعد‌تر در سال ۱۹۸۸ «رمان کیمیاگر» را نوشت اما این کتاب مورد استقبال قرار نگرفت. کتاب کیمیاگر حاصل یازده سال تجربیات او در زمینه کیمیاگری است. بعد از آن، در سال ۱۹۹۰ وقتی کتاب بعدی‌اش را با عنوان «بریدا» نوشت و منتشر کرد، استقبال زیادی دریافت کرد و همین موضوع باعث شد تا توجه مخاطبان به کتاب قبلی او یعنی کیمیاگر هم جلب شود و این اثر هم مورد توجه قرار بگیرد.
انتشارات کاروان، ناشر اصلی کتاب‌های پائولو
اولین مترجم کوئلیو در ایران، خانم دل‌آرا قهرمان است. وقتى کیمیاگر با ترجمه‌ی او براى اولین بار منتشر شد، هیچ‌کس پائولو را نمى‌شناخت. «کیمیاگر» در سال ۱۳۷۶ هجری شمسی به پرفروش‌ترین کتاب در ایران تبدیل شد. در حال حاضر، کتاب کیمیاگر علاوه بر اینکه رکورد فروش تمام کتاب‌های تاریخ برزیل را شکسته و در کشورهایی مثل پرتغال، اسپانیا و اسرائیل نیز جزو کتاب‌های پر فروش بوده، با عنوان پرفروش‌ترین کتاب در کتاب رکوردهای گینس هم ثبت شده است. پس از خانم دل‌آرا قهرمان، طاهره صدیقیان، حسین نعیمى، مریم افراشى، آرش حجازى، حسین شهرابى، سوسن اردکانى، و… از دیگر مترجمان آثار کوئلیو محسوب می‌شود. اما بین تمام این اسامی، آرش حجازی مترجم نام آشناتری است. حجازى در سال ۱۳۷۶ انتشارات «کاروان» را تاسیس کرد و مجوز رسمى و انحصارى از شخص کوئلیو براى ترجمه‌ی آثار او در ایران گرفت.
شما می‌توانید برای خرید اینترنتی کتاب کیمیاگر به فروشگاه کتابچی مراجعه کنید.
منابع:
پائولو کوئلیو و علت گشترش آثارش