فئودور میخائیلوویچ دوستایِوسکی، داستایووسکی، داستایُوسکی، داستایوفسکی، داستایفسکی و قص علی هذا… هر چه که دلتان میخواهد صدایش…
من، علی علیرضایی، زادهی دوازدهم خرداد 1373 ام. علاقهی ویژهای به ادبیات، سینما و موسیقی دارم. توی رشتهی مهندسی صنایع تحصیل کردم اما قبل و بعدش همیشه زندگی خودم رو با هنر پر کردم. نویسندگی، تئاتر، طراحی، خبرنگاری و حالا مرورنویسی، شاخههایی بودن که بهشون پرداختم اما بیشتر از همهی اینها زندگیم با ادبیات و به طور جدی شعر تعریف میشه و انتشار سه کتاب در سبک غزل پستمدرن اصلیترین فعالیت ادبی من تا امروز بوده.
یکی از مهمترین ویژگیهایی که هر مکتب یا پدیدهای در علوم انسانی باید داشته باشد، قابلیت آداپته…
در این مطلب، تکهای کوتاه اما کاملا رسا از کتاب «کاندید»، با نام کامل «کاندید یا خوشباوری»…
با هم شعری بخوانیم از افضلالدین کاشانی ملقب به بابا افضل مرقی و معروف به باباافضل کاشی…
«بارِ هستی» سنگین است! «سَبُکیِ تحمل ناپذیرِ هستی» نامش آنقدر سخت هست تا حداقل برای کسی که…
وقتی صحبت از یک رمان میشود که همهچیز را با هم به صورت همزمان داشته باشد؛ از…
قطعاً اگر یک کتابخوان حرفهای باشید، نام رمان مشهور میخائیل بولگاکف، یعنی «مرشد و مارگاریتا» را شنیدهاید….
اریک امانوئل اشمیت، نویسندهی فرانسوی معاصر را با نمایشنامههای درخشانی چون «خرده جنایتهای زن و شوهری»، «عشقلرزه»…
در این مطلب، بخشی از کتاب «بازمانده روز» اثر کازوئو ایشی گورو را با هم خواهیم خواند….
بعضی اوقات واقعا نیاز است که انسان اصطلاحاً «بزند به تخته!» چیزی که نیاز میبینم حتما درمورد…